Легалізацыя

Апастыль

На падставе артыкулаў 2 і 3 Гаагскай канвенцыі, якая адмяняе патрабаванне легалізацыі замежных афіцыйных дакументаў, ад 5 кастрычніка 1961 гады, дакументы, якія выдаюцца дзяржаўнымі ўстановамі адной з краін-удзельніц Канвенцыі, з'яўляюцца сапраўднымі ў іншай краіне-удзельніцы без консульскай легалізацыі пры ўмове прастаўлення апастылю.

Спіс дзяржаў-удзельніц Гаагскай канвенцыі ад 5 кастрычніка 1961 года

Апастыль сведчыць сапраўднасць подпісы, якасць, у якім выступала твар, падпісала дакумент, і, у належным выпадку, сапраўднасць друку або штампа, якімі змацаваны гэты дакумент.

Грамадзяне Рэспублікі Беларусь, замежныя грамадзяне і асобы без грамадзянства могуць аформіць апастыль праз дыпламатычныя прадстаўніцтвы і консульскія ўстановы Рэспублікі Беларусь.

Гэта магчыма, калі дакумент, выдадзены ў Рэспубліцы Беларусь, знаходзіцца ў заяўніка за мяжой, а яго вяртанне ў Рэспубліку Беларусь выклікае складанасці.

У гэтым выпадку заяўнік звяртаецца ў дыпламатычнае прадстаўнiцтва або консульскую ўстанову Рэспублiкi Беларусь з арыгіналам дакумента, на якім варта праставіць апастыль, і выплачвае консульскі збор. Пасля гэтага арыгінал дакумента па каналах дыпламатычнай пошты накіроўваецца ў галоўнае консульскае ўпраўленне Міністэрства замежных спраў Рэспублікі Беларусь, дзе на яго прастаўляецца апастыль. Дакумент з апастыль па каналах дыпламатычнай пошты накіроўваецца ў адпаведнае дыпламатычнае прадстаўнiцтва або консульскую ўстанову, дзе яго можа атрымаць заяўнік.

З улікам неабходнасці перасылкі дакументаў у Рэспубліку Беларусь і назад агульны тэрмін для атрымання заяўнікам дакумента з прастаўленым на ім апастылю складае каля 6 - 8 месяцаў.

Тэрмін дзеяння апастылю - на тэрмін дзеяння дакумента, на якім прастаўляецца апастыль.

У Рэспубліцы Беларусь апастыль прастаўляецца Міністэрствам юстыцыі (г. Мінск, вул. Калектарная, 10) і Консульскім упраўленнем Міністэрства замежных спраў Рэспублікі Беларусь (г. Мінск, вул. К. Маркса, 37а).

Легалізацыя дакументаў
 
Легалізацыя — працэдура пацвярджэння адпаведнасці дакументаў заканадаўству дзяржавы іх паходжання для мэт іх выкарыстання ў міжнародных зносінах і ўяўляе сабой засведчанне сапраўднасці подпісу службовай асобы і друку дзяржаўнай установы.

На падставе пункта 14 Консульскага статута Рэспублікі Беларусь, зацверджанага Указам Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 19 лютага 1996 г. № 82, Указа Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 26 красавіка 2010 г. № 200 «Аб адміністрацыйных працэдурах, што ажыццяўляюцца дзяржаўнымі органамі і іншымі арганізацыямі па заявах грамадзян» і Інструкцыі аб арганізацыі работы па ажыццяўленню консульскай легалізацыі афіцыйных дакументаў у Рэспубліцы Беларусь і за межамі Рэспублікі Беларусь, зацверджанай пастановай Міністэрства замежных спраў Рэспублицы Беларусь ад 16 жніўня 2010 г. № 16 «Аб арганізацыі работы па ажыццяўленню консульскай легалізацыі афіцыйных дакументаў у Рэспубліцы Беларусь і за межамі Рэспубліцы Беларусь» дыпламатычныя прадстаўніцтвы і консульскія ўстановы Рэспубліцы Беларусь ажыццяўляюць консульскую легалізацыю афіцыйных дакументаў, складзеных на тэрыторыі замежных дзяржаў і на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь (далей — дакументы).

Дакументы, складзеныя, вырабленыя на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь, альбо засведчаныя яе дзяржаўным органам або спецыяльна ўпаўнаважаным на тое асобай у межах іх кампетэнцыі па ўстаноўленай форме i змацаваны гербавай (афіцыйнай) пячаткай, прымаюцца на тэрыторыі дзяржаў — удзельніц міжнародных дагавораў аб прававой дапамозе і прававых адносінах без легалізацыі і апастыль (парадак аказання дыпламатычнымі прадстаўніцтвамі і консульскімі ўстановамі Рэспублікі Беларусь садзейнічання ў прастаўлены і апастыль гл. у раздзеле «Апастыль») і якога-небудзь іншага спецыяльнага пасведчанні.

Паміж дзяржавамі-удзельнікамі СНД 22 студзеня 1993 года падпісана Канвенцыя аб прававой дапамозе і прававых адносінах па грамадзянскіх, сямейных і крымінальных справах (Канвенцыя ўступіла ў сілу 19 мая 1994 гады), артыкул 13 * які замацоўвае палажэнне аб адмене легалізацыі альбо якога-небудзь іншага роду пацвярджэння адпаведнасці дакументаў, выдадзеных на тэрыторыі адной з дзяржаў, якія падпісалі дадзеную канвенцыю (Арменія, Беларусь, Казахстан, Кыргызстан, Малдова (з агаворкай), Расійская Федэрацыя, Таджыкістан, Туркменістан, Узбекістан і Украіна).

Легалізацыя ажыццяўляецца пры ўмове супадзення подпісаў службовых асоб, якія падпісалі альбо легалізаваць афіцыйны дакумент, і адбіткаў пячатак і штампаў, якімі змацаваныя дакумент альбо легализационная надпіс, з ўзорамі подпісаў і адбіткаў пячатак і штампаў, наяўнымі ў дыпламатычнага прадстаўнiцтва або консульскай установы Рэспублiкi Беларусь.

Прад'яўляны для легалізацыі афіцыйны дакумент, складзены на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь, які складаецца з двух і больш лістоў, павінен быць прашыты, яго лісты пранумараваны, калі іншае не прадугледжана нарматыўнымі прававымі актамі Рэспублікі Беларусь. Колькасць прашытых лістоў завяраецца подпісам службовай асобы і адбіткам друку дзяржаўнага органа або арганізацыі, якія выдалі дакумент. Афіцыйныя дакументы, якія прад'яўляюцца для легалізацыі, павінны быць напісаны ясным і выразным мовай. Падчысткі, прыпіскі, закрэсліць слова, неоговоренные выпраўленні ў тэксце афіцыйнага дакумента не дапускаюцца. Подпісы службовых асоб павінны быць выразнымі, адбіткі афіцыйных пячатак павінны быць добра чытэльных.

Легалізацыя дакумента ажыццяўляецца дыпламатычным прадстаўнiцтвам і консульскай установай Рэспублiкi Беларусь на працягу 1 дня з дня прад'яўлення дакумента, а пры неабходнасці правядзення спецыяльнай праверкі, запыту дакументаў і (або) звестак — у дзень атрымання неабходнай інфармацыі. Тэрмін дзеяння легалізацыі — на тэрмін дзеяння дакумента, легалізацыя якога ажыццяўляецца.

  Дакументы, якія не падлягаюць легалізацыі - арыгіналы і копіі дакументаў, на якіх ёсць фатаграфія:

• пашпартоў;
• прафсаюзных квіткоў;
• працоўных кніжак;
• вайсковых білетаў;
• пасведчанняў асобы;
• пенсійных кніжак;
• вадзіцельскіх правоў;
• характарыстык;
• дакументаў аб прыналежнасці саслоўям і рэлігіям.

Консульскія ўстановы Рэспублікі Беларусь за мяжой ажыццяўляюць легалізацыю дакументаў дзяржавы знаходжання, якія прызначаны для дзеяння на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь.

Прадстаўленыя ў консульскую ўстанову Рэспублікі Беларусь на легалізацыю дакументы, складзеныя на тэрыторыі дзяржавы знаходжання і прызначаныя для дзеяння ў Рэспубліцы Беларусь, легалізуюцца ў Міністэрстве замежных спраў або іншым ўпаўнаважаным установе дзяржавы знаходжання. Консул сведчыць сапраўднасць подпісы службовай асобы і адбітка пячаткі Міністэрства замежных спраў або іншага ўпаўнаважанага установы дзяржавы знаходжання на дакуменце з дапамогай здзяйснення легализационной надпісы.

Пры адсутнасці консульскіх устаноў Рэспублікі Беларусь на тэрыторыi трэцяй дзяржавы консул можа легалізаваць дакументы трэцяй дзяржавы, прызначаныя для выкарыстання на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь.

Легалізацыя дакументаў у гэтых выпадках ажыццяўляецца ў наступнай паслядоўнасці: Міністэрства замежных спраў трэцяй дзяржавы - консульскую ўстанову трэцяй дзяржавы ў дзяржаве знаходжання - МЗС дзяржавы знаходжання - консульскую ўстанову Рэспублікі Беларусь у дзяржаве знаходжання.

Стаўка консульскага збору за легалізацыю дакумента складае 35 еўра.

Працэдуры легалізацыі падлягаюць дакументы:

• Пасведчання аб нараджэнні, пра развод, аб шлюбе, аб смерці, аб змене імя (ЗАГС) і выпіскі з рэестра ЗАГС.
• Даведкі аб несудзімасці, аб прапісцы, аб грамадзянстве (МУС).
• Дыпломы, атэстаты, прыкладання да іх, архіўныя даведкі (адукацыйныя дакументы).
• Рашэння суда.
• Заявы аб сямейным становішчы, даверанасці, афидевиты (натарыяльныя дакументы).
• Медыцынскія даведкі і дакументы.
• Дакументы юрыдычных асоб.